Café Amicitia aan de Noorderstationsstraat staat sinds kort te koop. De huidige uitbater Klaas Dekker, die samen met zijn dochter Miranda sinds acht jaar het café bestiert, stopt om gezondheidsredenen. De streefdatum om te stoppen is volgens de Dekkers 1 november aanstaande.
Het begin van Amicitia
“Het begon in november 2010 aan het Boterdiep. Ik had net mijn patatkraam verkocht en was op zoek naar iets nieuws. Een vriend vertelde dat het huiskamercafé Amicitia te koop stond. Hij haakte af maar ik zette samen met Miranda door. Ik had jarenlang bij PTT Post gewerkt en was net een half jaar als patatboer aan het werk geweest. Samen met mijn vrouw Willy hebben we een paar keer het café bezocht. En even later was ik kroegbaas”, vertelt Klaas deze donderdagmiddag, vlak voordat de eerste klanten bij de Amicitia binnen druppelen.
Voordat de ‘oude” Amicitia met Klaas en Miranda aan het roer op 1 november 2010 open ging was Miranda directiesecretaresse. Vanaf dag één stond ze, alsof het niets was, achter de bar. “Ik was hartstikke timide maar dat ging er snel af. Als je in een café zoals de Amicitia achter de bar staat leer je heel snel de mensen en de gewoontes kennen. Daar verander je toch van. Zo’n grote bek als ik nu heb had ik toen echt niet – haha!”.
“We hebben altijd een een heel breed publiek gehad. Er loopt hier van alles. Van klusjesmannen tot gepensioneerden en ook relatief veel vrouwen. Uit alle lagen van de bevolking. Zo was Midas Dekkers een keer op een zondagmiddag bij de oude Amicitia. Hij nam eerst een paar borrels, kletste wat en ging toen naar een lezing. Hij sprak daar zelf”, aldus Klaas.
“Er zijn mensen die hier de liefde van hun leven hebben gevonden en nog steeds getrouwd zijn. Er zijn relaties geboren maar ook stuk gegaan. En we hebben borrels gedronken op overleden stamgasten. Ja, in de laatste acht jaar zijn toch wel veertig vaste en minder vaste klanten overleden”, vervolgt hij.
Miranda vult aan. “Wat we een paar jaar geleden wel jammer vonden is dat we moesten vertrekken van het Boterdiep. Dat was zo’n gezellige boudel. Mooie ouderwetse lampjes boven de bar en tapijt op de vloer. En knobbelen hè? Dat gebeurt hier ook nog vaak. Net als een kleintje klaverjas, darten en biljarten”.
“Omdat ik problemen heb met mijn gezondheid lukt het niet meer om de kroeg op een goede manier draaiende te houden. Het gaat niet meer. We hopen op een overnamekandidaat die op dezelfde manier verder wil. Dat is goed voor onze klanten. Als ik nu terugkijk op de laatste jaren dan kan ik er wel een boek over schrijven. We hebben met z’n allen lief en leed gedeeld. Veel mensenkennis opgedaan en veel, heel veel beleefd”, besluit Klaas.
